ایران: بیست وپنجم شوال - فردا- مصادف با سالروزشهادت امام جعفر صادق(ع) ششمین حلقه نورانی از زنجیره به هم پیوسته امامت و هدایت است. پیشوایی معصوم از نسل آلالله که روزشهادتش را روز سوگ امت اسلامی برشمردهاند. امام صادق(ع) در فرصتی تاریخی، به وقت زوال قدرت بنی امیه و قبل از محکم شدن جای پای عباسیان با تعلیم مکتب محمدی(ص) و رواج سنت نبوی از تحریف دین جلوگیری کرد وجمع زیادی از مسلمانان را با تعالیم سرچشمه گرفته از زلال وحی آشنا کرد و دریچهای به سوی حکمت الهی گشود. ویژگی بارز حوزه علمی اهل بیت(ع) که زمان امام صادق(ع) به اوج خود رسید، اتصال تعالیم اسلام به منبع وحی و تطبیق آن با عقل و فطرت بود، ویژگیای که به حفظ اصالت و خلوص رسالت اسلامی انجامید. امام صادق(ع) از هنگامی که در مرکزیت هدایت و امامت قرار گرفت از موضع آگاهی واشراف برقلههای دانش، به رواج دین پرداخت و دلها را از هیبت خود پر ساخت به گونهای که در عصرحاضرنیز دانشمندان به احترامش سر فرود میآورند. مسلمانان اعم از عالم و عامی آن حضرت را یادگار نبوت و پیشوای بزرگی میدانستند که خداوند پلیدی را از آنان دور کرده و پاک و پاکیزه داشته است. امام صادق(ع) با فکری روشن سینه علوم را شکافت و دانش بشری را رفعت بخشید. آن حضرت(ع) همچون جدش علی(ع) فرمود: «سلونی قبل ان تفقدونی..»، (از من - پیرامون دانشهای بشری- سؤال کنید پیش از آنکه از دسترستان دور شوم). گستردگی علم آموزی امام صادق(ع) موجب شد تا هزارمشتاق از دریای دانش آن حضرت سیراب شده و دانش و فرهنگ اسلامی درکانونهای علمی هم عصر و بعد از آن تأثیرگذار باشد و پرچم معرفت اسلامی برافراشته بماند. در عین حال امام صادق(ع) از تقویت خط جهادی نیز غفلت نکرده و با تأیید قیامهایی همچون قیام عمویش زید بن علی بن الحسین(ع) به تقویت این روحیه در میان جامعه اسلامی میپرداخت.البته آن حضرت(ع) هیچگاه از عواقب مبارزه با خلفای ستمگر در امان نماند و در زمان خلافت منصور عباسی بیش از همیشه تحت کنترل قرار گرفت. منصور از نفوذ معنوی و تأیید آن حضرت(ع) در مقابله با ستمگری عباسیان خبر داشت، همین امر سبب شده بود تا زود به زود امام صادق(ع) به بغداد فرا خوانده شود، بلکه با ایجاد فضای رعب و تهدید از دامنه قیامهای سربرآورده در گوشه وکنار خلافت عباسیان کاسته شود. درهمین راستا امام صادق(ع) چهاربار به دربار منصور عباسی در بغداد احضار شد و به نحوی دور از شأن آن حضرت(ع) با ایشان رفتار شد تا تلویحاً به پیروان حضرتش بفهمانند که در برابر قیامهای مسلمانان کوتاه نیامده ودرصدد برخورد با آنها هستند.این چنین بود که سالهای پایانی عمرامام صادق(ع) در جوی آکنده از دشمنی و با رعب و اضطراب همراه بود. اما امام صادق(ع) در عین حال توانست به مدد فراست، رسالت خویش را به انجام رسانده و چشمههای دانش و معرفت را در میان امت جاری ساخته وامت اسلام را از درون بازسازی کند. آن حضرت برای این منظور دانشمندان و فقیهان را پرورش داد که امین برحلال و حرام الهی بوده و با وجود سلطه نااهلان برحکومت اسلامی و وزیده شدن طوفان سهمگین جاهلیت بر پیکر رسالت محمدی(ص)، بنیان اسلام را بر پایههای خط رسالت نبوی استوار کرده و استحکام بخشد.