کد مطلب: ۱۷۱۲۸
تاریخ انتشار: یکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷

خادم ادبیات کودک

شهرام اقبال‌زاده

ایران: یک: نخستین آشنایی‌های من با مصطفی رحماندوست به سال‌های دهه ۵۰ در دانشگاه بر می‌گردد. او از دانشجویان دوره قبل ما بود و سال ۱۳۵۳ وقتی ما در سال دوم دانشگاه بودیم، فارغ‌التحصیل شد. او از سال‌های قبل انقلاب گرم نوشتن شعر و داستان بود، اما آثاری از او منتظر نشده بود. در آغاز کارش گاه آثارش را به استادانی عرضه کرد، اما آنها آنچنان که باید و شاید آن نوشته‌ها را جدی نگرفتند اما او با پیگیری و ممارست و خلاقیت بتدریج به‌عنوان نویسنده و شاعر تأثیرگذاری در فضای ادبیات مطرح و تثبیت شد. ما در دانشکده زبان و ادبیات انگلیسی می‌خواندیم و ۲۰ واحد درسی هم در رشته ادبیات فارسی گذراندیم، اما مصطفی رحماندوست برخلاف ما رشته تحصیلی‌اش زبان و ادبیات فارسی بود. از میان هم‌دانشکده‌های من، چهره‌هایی مانند حسن ابراهیمی، کمال بهروزکیا، محمدرضا یوسفی و... به ادبیات کودک و نوجوان روی آوردند و هر یک بیش از ده‌ها اثر در عرصه ادبیات ترجمه و تألیف کردند. بهروز غریب‌پور هم درس و رشته ما بود؛ اما در سال دوم از ادبیات، به هنرهای نمایشی تغییر رشته داد و به دانشکده هنرهای زیبا رفت. من از آن سال‌ها تاکنون در فضاها و محیط‌های مختلفی اعم از داوری جایزه‌ها، نشست‌ها و میزگردهای ادبی، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و دورهمی‌هایی با هم در ارتباط، دوستی، معاشرت و همکاری بودیم. خاطرم هست در سال‌های دولت اصلاحات جمعی از دانش‌آموخته‌های دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دور هم جمع شدیم و در آن نشست از مصطفی رحماندوست و تنی چند دیگر از نویسندگان پیشکسوت قدردانی کردیم و آن جمع سنگ بنای دورهمی شد که سال‌ها ادامه داشت و یکشنبه اول هر ماه همدیگر را می‌دیدیم.
دو: مصطفی رحماندوست، قریب نیم قرن است در عرصه ادبیات کودک و نوجوان فعالیت می‌کند، مجموعه شعرها و داستان‌های متعددی را خلق کرده است و با آثارش برای چند نسل از فرزندان ایران خاطره ساخته است. او در شمار شخصیت‌های «معتدل» در عرصه فرهنگ و ادبیات فارسی است و به همراه غلامرضا امامی و تنی چند از نویسندگان با حضورش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نقش مهمی در صیانت از این نهاد و استمرار فعالیت‌های آن کوشید، در شرایطی که متأثر از فضای انقلابی، برخی جریان‌های انقلابی درک درستی از اهمیت این نهاد و فعالیت‌های درخشانش نداشتند و در صدد تعطیل و انهدام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بودند و اگر چهره‌هایی که اشاره کردم نبودند معلوم نبود سرانجام این نهاد مهم ادبی و هنری و آموزشی کودکان در ایران چه می‌شد؟! علاوه بر «معتدل» بودن، «خیرخواهی» هم از دیگر ویژگی‌های ایشان است و همواره پیشگام حمایت و کمک از آسیب‌دیدگان و محرومان است و خاطرم هست من برای کمک به زلزله‌زدگان کرمانشاه، کمپینی را راه انداختم و مصطفی رحماندوست نخستین کسی بود که برای این کار خیر پیشقدم شد و به دیدار بچه‌ها در مناطق زلزله‌زده رفت و برای آنها چند صد کتاب برد. مثال‌ها از این دست بسیار است، دیگر اینکه در مجله تخصصی ویژه سرطان برای آموزش و پیشگیری از این بیماری نیز با من به عنوان عضو تحریریه این نشریه همکاری کرده و می‌کند و پیام‌های دلگرم‌کننده و امیدوارانه‌ای را برای انتشار در مجله در اختیار ما می‌گذارد. علاوه بر اینها او دوستی بسیار گرامی و عزیز است و هیچ‌وقت نشده من از او همکاری و کمک و همفکری بخواهم و ایشان دریغ کند، هرگز. او نیم قرن است در عرصه ادبیات می‌کوشد؛ به تعبیر احمدرضا احمدی، مصطفی رحماندوست خادم ادبیات کودک است. برای دوست عزیز و نویسنده پیشکسوت و مطرح سرزمین‌مان آرزوی سلامتی و تندرستی دارم. آمین.

 

 

0/700
send to friend
مرکز فرهنگی شهر کتاب

نشانی: تهران، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمدقصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم، پلاک ۸

تلفن: ۸۸۷۲۳۳۱۶ - ۸۸۷۱۷۴۵۸
دورنگار: ۸۸۷۱۹۲۳۲

 

 

 

تمام محتوای این سایت تحت مجوز بین‌المللی «کریتیو کامنز ۴» منتشر می‌شود.

 

عضویت در خبرنامه الکترونیکی شهرکتاب

Designed & Developed by DORHOST