چهارشنبه، ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
امروزه جامعه‌ی ما بیش از هر زمان دیگر به آموزه‌هایی نیازمند است که مردم را به شادمانی‌های اصیل و رواداری نسبت به همدیگر و امیدواری به رحمانیت خداوند دعوت کند. عارفان ایرانی علی‌رغم تفاوت مشرب‌هایی که داشته‌اند در مدارا کردن و مشفقانه با مردم برخورد کردن با هم اشتراک نظر دارند. شاید یکی از برجستگان این نوع نگاه به خلق، شیخ ابوسعید ابوالخیر عارف قرن پنجم است که مردمان را به «یکسو نگریستن و یکسان نگریستن» فرا می‌خواند و راه حقیقت را «صدق با حق و رفق با خلق» می‌داند. ابوسعید ابوالخیر در اول محرم ۳۵۷ ق به دنیا آمد و در چهارم شعبان ۴۴۰ ق درگذشت. امسال هزاره‌ی درگذشت ابوسعید است و چهارشنبه ۲۱ فروردین برابر است با چهارم شعبان ۱۴۴۰. تأثیر افکار و اقوال ابوسعید در طی سده‌های گذشته همواره در میان اهل عرفان و در ادبیات عرفانی ایران مشهود بوده است. روشن‌ترین خصیصه‌ی عرفان ابوسعید هماهنگی آن با زندگی است، چنانکه می‌توان گفت که او با عرفان زندگی نمی‌کرده است، بلکه عرفان جوهر حیات او بوده و به تعبیر دیگر، عرفانی می‌زیسته است.
به‌مناسبت هزاره‌ی ابوسعید ابوالخیر در روز چهارشنبه ۲۱ فروردین، همایش بررسی آثار و اندیشه‌های ابوسعید ابوالخیر همراه با بزرگداشت فریتس مایر در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود. مایر خاورشناس و پژوهشگر بزرگ سوئیسی و نویسنده‌ی کتاب «ابوسعید ابوالخیر: حقیقت و افسانه» است که جامع‌ترین و ارزنده‌ترین پژوهش درباره ابوسعید را نوشت که این اثر به فارسی نیز ترجمه شده است. بی‌شک پیرمیهنه یکی از بزرگترین مشایخ تصوف ایران است که شعر و مضامین عاشقانه را به حوزه‌ی عرفان کشانده است. در هزاره‌ی ابوسعید، محققان و صاحب‌نظران ایرانی در باب آثار و اندیشه‌های او سخن می‌گویند.
نشانی: تهران، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمدقصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم، پلاک ۸
تلفن: ۸۸۷۲۳۳۱۶ - ۸۸۷۱۷۴۵۸
دورنگار: ۸۸۷۱۹۲۳۲
تمام محتوای این سایت تحت مجوز بین‌المللی «کریتیو کامنز ۴» منتشر می‌شود.
