پنج شنبه، ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
زبان در فراسوی رفتار آوایی و ارتباطی، جهان فکری ما را می‌سازد و در ژرفای حروف، کلمات و جمله‌های آن، عاطفه و احساس، نگرش و جهان‌بینی، زمانه و تاریخ و سبک و فردیت پنهان است. از این نظر شخصیت و توانایی شاعری عبید را می‌توان در زبانش یافت. او اگرچه در سرودن شعر مدحی و تفننی، وجه متعارفی از ظرفیت زبان را به نمایش می‌گذارد اما آن‌گاه که دردهای اجتماع و زمانه آزارش می‌دهد، به افق‌های بلند طنز می‌رسد و رشته زبان را همچون موم به دست می‌گیرد و در آن تصرف می‌کند.
در این صورت و به تناسب مضمون، کلامش هم مطنطن، فاخر و استوار می‌شود و هم نرم و بی‌پیرانه و ساخت‌مند؛ نه تکلفی و تصنعی در آن پیداست و نه تکرار و ازدحام تصویرسازی. در روایت‌پردازی نیز همه ابزارهای فشرده‌گویی و روانی کلام را رعایت می‌کند آن‌چنان‌که گویی در همه این احوال به تجربه و حس خویش متکی است.
پانزدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی در روز چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ساعت ۱۶:۳۰ با سخنرانی علی‌اصغر ارجی با عنوان «عبید زاکانی، شاعر زبان و زمان» در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار می‌شود و ورود برای همگان آزاد است.
نشانی: تهران، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمدقصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم، پلاک ۸
تلفن: ۸۸۷۲۳۳۱۶ - ۸۸۷۱۷۴۵۸
دورنگار: ۸۸۷۱۹۲۳۲
تمام محتوای این سایت تحت مجوز بین‌المللی «کریتیو کامنز ۴» منتشر می‌شود.
