کد مطلب: ۲۰۳۶۶
تاریخ انتشار: سه شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۸

بررسی و واکاوی زوایای عرفان مسیحی در قالب یک کتاب

صادق وفایی

مهر:  کتاب «درباره عرفان مسیحی» (مقالاتی در باب مراقبه، شهود، عمل و نظر و ...) نوشته برنارد مک گین، آلن میچل، اندرو لاوت، شارلوت ردلر و ... به تازگی با ترجمه محمد صبائی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است.

هدف از گردآوری و ترجمه مجموعه‌مقالاتی که در این کتاب چاپ‌ شده‌اند، تهیه منبعی بوده که دانشجویان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به مطالعه مسیحیت و عرفان این دین، بتوانند از آن به عنوان راهنمای مطالعاتی استفاده کنند. به این ترتیب، گردآورنده و مترجم این کتاب، از دو کتاب راهنما استفاده کرده که یکی در سال ۲۰۱۲ و دیگری در سال ۲۰۱۳ چاپ شده است. صبائی از دو کتاب مذکور که بخش‌ها و مقالات زیادی داشته‌اند، دو بخش کلی را انتخاب کرده که در کلیات مشابه اما در جزئیات متفاوت‌اند.

به این ترتیب، در بخش اول این کتاب، فصول «عرفان در عهد جدید»،‌ «مراقبه»، «شهود»، «عمل و نظر»، «الهیات سلبی و ثبوتی» و «اتحاد عرفانی» درج شده و عناوین بخش دوم هم به این ترتیب هستند: «دیدگاه اصلاحگران پروتستان درباره عرفان» و «عرفان مسیحی از منظر میان‌دینی».

در قسمتی از این کتاب‌ می‌خوانیم:

همان‌طور که از متون کتاب مقدس عبرانی برمی‌آید، باور به یگانه خدای قادرِ مطلق نیز در میان یهودیان باستان به تدریج بسط یافت. در این کتاب، وجودِ تمایز میان خدایی «که آسمان و زمین را آفرید» (پیدایش ۱:۱) و انسان‌هایی که جزئی از خلقت او هستند، بیان اتحاد با «قدوس متبارک» را با مانع موجه می‌کند. خداوند گاه بر دوستان محبوب خویش ظاهر می‌گردد،‌ با وجود این، کتاب مقدس عبرانی در این باره که خداوند اصلا به طور واقعی برای انسان دیدارپذیر باشد، نظرات مختلفی ارائه داده است. اگر نویسندگان متونی که مسیحیان آن‌ها را عهد عتیق می‌خوانند با بیان اتحاد بیگانه‌اند، تعالیم بعدی مسیحی در باب اتحاد عرفانی از عبارات فراوان این کتاب که بر جاذبه تجربه مستقیم خدا تاکید کرده است بهره گرفته‌اند،‌ مثلا این مورد: «بچشید و ببینید که خداوند نیکو است» (مزامیز ۸:۳۴).

ریشه دریافت‌های مسیحی از اتحاد با خدا در آثاری یافت می‌شود که مجموعه عهد جدید را تشکیل می‌دهند. خدا با فرستادن یگانه‌پسر خویش به جهان پیام محبتش را به انسان اعلام کرد، و درحقیقت پدیدآیی شکلِ جدیدی از رابطه با خدا را امکان‌پذیر ساخت. اگرچه خدا در مقام پدر همچنان متعال باقی می‌ماند («کس خدای را هرگز ندیده است» [یوحنا ۱۸:۱ الف])، اینک در کلمه متجسم دست‌یافتنی شده است («لیک اینک یگانه‌پسر مولود او، که در آغوش پدر است، همو را شناساند.» [یوحنا ۱۸:۱ ب]). در متونی که یوحنا و پولس نگاشته‌اند نجات برابر است با متحدشدن با عیسی مسیح،‌ خدا - انسان، که به سبب مرگ و رستاخیز خویش در مقام نجات‌دهنده جهان شناخته شد. در آثار یوحنایی اتحاد در قالب استعاره‌هایی گیاهی بیان شده است. («من تاکم، شما شاخه‌ها» [یوحنا ۱۵:۱۵]).

 

0/700
send to friend
مرکز فرهنگی شهر کتاب

نشانی: تهران، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمدقصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم، پلاک ۸

تلفن: ۸۸۷۲۳۳۱۶ - ۸۸۷۱۷۴۵۸
دورنگار: ۸۸۷۱۹۲۳۲

 

 

 

تمام محتوای این سایت تحت مجوز بین‌المللی «کریتیو کامنز ۴» منتشر می‌شود.

 

عضویت در خبرنامه الکترونیکی شهرکتاب

Designed & Developed by DORHOST