سفرنامه ماهوان
(شگفتيهای راه ابريشم از چين تا ايران)
این کتاب درباره شگفتیهای راه ابریشم از چین تا ایران و یکی از مهمترین منابع تاریخی برای مطالعه شرایط فرهنگی و اجتماعی آسیای جنوبی در قرون وسطی و از جمله اسناد کهن چینی در زمینه روابط تاریخی چین و ایران است. این سفرنامه در سده پانزدهم میلادی طی یکی از بزرگترین سفرهای رسمی دریایی تاریخ چین به رشته تحریر درآمد. سفرهای دریایی میان ایران و چین سابقهای طولانی دارد و از قدیم میان دو کشور معمول بوده است. راه آبی میان ایران و چین از سیراف (نزدیک بوشهر) یا هر نقطه دیگری در سرتاسر حاشیه شمالی خلیج فارس شروع و در طولانیترین مسیر به بندر کوانگچو (کانتون) در چین ختم میشد. از سفرهای دریایی بازرگانان دو کشور در روزگار پیش از اسلام مدارک اندکی در دست است اما از این سفرها در دوران پس از اسلام شواهد بیشتری وجود دارد.
سفرنامهی ماهوان (شگفتیهای راه ابریشم از چین تا ایران)، جی. وی. جی. میلز، ترجمهی سعید کریمپور، نشر ققنوس، ۳۱۳ صفحه، ۶۵۰۰۰ تومان
فراسوی عقل سرد
(راهنمای تخصصی استعاره شعری)
نویسندگان در این کتاب به چگونگی کاربرد استعاره در اشعار با بهرهگیری از نظریۀ «استعارۀ مفهومی» میپردازند. در فصل اول نویسندگان از میان مفاهیم انتزاعی ذهن سه مفهوم زندگی، مرگ، و زمان را بر میگزینند و با ارائۀ شواهدی نشان میدهند که شعرا برای ایجاد استعارههای شعری از تعداد محدود و مشخصی استعارۀ بنیادین، بهره گرفته و با ترفندهایی مشخص استعارههای قراردادی را به استعارههای شعری بدل میکنند. در فصل دوم، مباحث نظری مهمی دربارۀ نیروی استعارۀ شعری مطرح میشود و با طرح نمونههایی از استعارههای شعری به ابزارها و ترفندهایی اشاره میکنند که شعرا بهواسطۀ آنها استعارههای قراردادی و بنیادین را به استعارههای شاعرانۀ بیهمتا بدل میکنند. در فصل چهارم نویسندگان از دو موضوع محوری سخن میگویند: الف) مثلها را بهمنزلۀ نوعی شعر در نظر میگیرند؛ ب) از استعارهای با عنوان استعارۀ زنجیرۀ بزرگ صحبت میکنند. در این کتاب زوایای دیگری از نظریۀ استعارۀ مفهومی معرفی میشود.
فراسوی عقل سرد، جرج ليكاف و مارك ترنر، ترجمۀ مونا بابايی، نشر نويسه پارسی، ۳۵۰صفحه، ۶۵۰۰۰ تومان
سبک شناسی ادراکی
با وجود ماهیت میان رشته ای سبک شناسی نوین، رویکردهای مختلف این شاخۀ علمی به ابداع ابزارهای روش شناختی ای که بتواند همۀ آفرینش های هنری انسان را مطالعه کند بی اعتنا بوده اند؛ سبک شناسی ادراکیْ با هدف رفع این کمبود شکل گرفته است. در این رویکرد، سبک شناسی کلیتی است که سبک شناسی ادبیات صرفا بخشی از آن است. این کلیت، در مقام تمثیل، همانند پازلی است که با کنار هم قرارگرفتن قطعاتش تکمیل می شود؛ از بخش های دیگر این سبک شناسی جامعْ سبک شناسی نقاشی، معماری، خوشنویسی، موسیقی، و دیگر هنرهاست که مکمل سبک شناسی ادبیات می شوند. کتاب حاضر با هدف نشان دادن سبک به عنوان کلیتی که محدود به ادبیات نیست و بیان این موضوع که سبک چه در ادبیات و چه در سایر هنرها نمودی از اندیشه ی غالب یک دوره است تدوین شده است. نویسنده، برای دستیابی به این هدف، پس از معرفی مبانی نظری به استخراج اندیشه ی غالب حاکم بر دوره ی صفوی در ایران و گورکانیان در هند پرداخته است. سپس با ابزارهای سبک شناسی ادراکی به تحلیل مقایسه ای سبک در آفرینش های هنری (معماری، خوشنویسی و نقاشی) و ادبی (شعر و نثر سبک هندی) پرداخته شده است.
بیماری منتهی به مرگ
بیراه نیست اگر بگوییم یکی از مهمترین خصوصیات و دستاوردهای متفکرانی که در زمرۀ فیلسوفان اگزیستانس جای داده شدهاند توجه کردن و توجه دادن به ساحت «احوال» انسانی بوده است؛ آنهم در افق وسیعتری که در آن احوالی چون ملال، اضطراب، امید، احساس گناه و... ورای جنبۀ صرفا روانشناختی، واجد دلالتهای هستیشناختی و اگزیستانسیال محسوب شدهاند. در این میان یکی از اولین نامهایی که از خاطر میگذرد سورن کییرکگور، فیلسوف و الهیدان دانمارکی، است. در کتابی که به دست دارید او را سرگرم کندوکاو دربارۀ حالی میبینیم که احتمالاً همۀ ما، کم یا بیش، در گذشته یا حال، دستخوش آن بودهایم: نومیدی. بیماری منتهی به مرگ کتابی است که بسیاری از اندیشهها و دلمشغولیهای کییرکگور را در خود جای داده است. خود او این کتاب را یکی از دو اثر برتر خویش میدانست و گواردینی آن را مناسبترین مقدمه بر اندیشۀ او میشمرد. بیماری منتهی به مرگ، به تعبیری، کتابی است برای آهستهخوانان.
بيماری منتهی به مرگ، سورن كیير كگور، ترجمۀ مسعود عليا، نشر بيدگل، ۲۲۵صفحه، ۴۸۰۰۰ تومان