img
img
img
img
img
شب‌های قصه و گفت‌وگو؛ از نمایش طنز تا دغدغه‌های مصطفی مستور برای زنان

شهر کتاب قم در بهار ۱۴۰۴ میزبان چهره‌های برجسته ادبیات ایران شد:

شب‌های قصه و گفت‌وگو؛ از نمایش طنز تا دغدغه‌های مصطفی مستور برای زنان

شهر کتاب قم در سه شب پیاپی با برگزاری برنامه‌هایی متنوع و حضور چهره‌هایی همچون حسین صفا و مصطفی مستور، به یکی از پررونق‌ترین محافل فرهنگی کشور تبدیل شد؛ جایی که نویسنده‌ی رمان «روی ماه خداوند را ببوس» از دلتنگی‌اش برای شخصیت‌های داستانی و امید به انتشار مجموعه‌ای درباره مسائل زنان گفت.

در واپسین روزهای فروردین‌ماه، شهر کتاب قم با برپایی سه برنامه متفاوت و فرهنگی، چهره‌ای تازه از خود نشان داد؛ کتابفروشی‌ای که تنها محل فروش کتاب نبود، بلکه به فضایی برای گفت‌وگو، نمایش و شعر بدل شد. برنامه‌های سه‌روزه این مجموعه فرهنگی از پنج‌شنبه ۲۸ فروردین آغاز شد و با خوانش نمایشنامه طنز «شهر غصه» نوشته امیرعلی نبویان و کارگردانی مهدی حبیبی‌تبار، نخستین شب خود را با طنز و تئاتر گشود.

روز جمعه ۲۹ فروردین، علاقه‌مندان شعر و ترانه به دیدار حسین صفا، شاعر و ترانه‌سرای شناخته‌شده آمدند؛ اما نقطه اوج این سلسله برنامه‌ها، شنبه ۳۰ فروردین و حضور مصطفی مستور بود؛ نویسنده و مترجمی که سال‌هاست آثارش میان نسل‌های مختلف خواننده دست‌به‌دست می‌چرخد. حضوری که با استقبال پرشور علاقه‌مندان ادبیات همراه شد و فرصتی فراهم آورد تا مستور از دغدغه‌های نویسندگی، خلق شخصیت‌های داستانی، چالش‌های انتشار آثار و درونیات انسانی خود سخن بگوید.

مستور در این نشست صمیمانه، از حس دلتنگی‌اش برای برخی شخصیت‌های داستانی‌اش مانند «نادر فارابی» گفت و تأکید کرد که گاه نویسنده به شخصیت‌های خیالی خود چنان نزدیک می‌شود که دلش می‌خواهد با آن‌ها تماس بگیرد. او در بخشی از سخنانش تصریح کرد: «نویسنده حریم دارد و هیچ‌کس نباید از او بخواهد مطابق نظر دیگران بنویسد. در آنچه می‌نویسم به مخاطب باج نمی‌دهم.»

وی همچنین با اشاره به مجموعه داستان منتشرنشده‌اش با عنوان سمت روشن زندگی، از صرف پنج سال برای نگارش آن گفت و بیان کرد که این مجموعه درباره مسائل زنان در جامعه است و امیدوار است در دولت جدید مجوز انتشار بگیرد: «۱۳ داستان این مجموعه حاصل گفت‌وگو با افراد مختلف است و ۴ داستان دیگر نیز از تجربیات و دریافت‌های شخصی‌ام برآمده‌اند.»

نویسنده‌ی رمان پرفروش «روی ماه خداوند را ببوس» در ادامه، درباره روند خلق اثر ادبی گفت: «شعر خالص‌ترین شکل روایی است. وقتی از آن ناتوان می‌شویم، به سراغ داستان کوتاه و در نهایت رمان می‌رویم. اما نباید فریفته ایده‌ها شد، زیرا بسیاری از آن‌ها تکراری‌اند و ظرفیت کامل یک اثر را ندارند.»

مستور در بخشی از نشست، به خاطرات چاپ نخستین آثار خود در مجلاتی همچون «کیان» اشاره کرد و گفت که دوست داشته آثارش در مجلات روشنفکری دینی منتشر شود. او همچنین تأکید کرد که «زندگی بسیار بزرگ‌تر از هنر است و ما تنها می‌کوشیم به گوشه‌ای از آن نزدیک شویم.»

با این حال، آنچه حضور مستور در شهر کتاب قم را فراتر از یک دیدار ساده می‌برد، نه فقط گفته‌های او، بلکه اتصال عمیق او با مخاطبان و نسل جدید علاقه‌مندان به داستان است؛ پیوندی که نه از جنس تصویر، بلکه از جوهر کلمات است؛ همان‌طور که خودش گفت: «تمام سربازان ما نویسندگان برای جنگیدن، کلمات هستند.»

برنامه‌های فرهنگی شهر کتاب قم در این سه شب، نشان داد که این شهر مذهبی و تاریخی، ظرفیت بالایی برای میزبانی محافل هنری و گفت‌وگوهای فرهنگی دارد؛ فضایی که در آن، دغدغه‌های ادبی، اجتماعی و انسانی در کنار هم شنیده و جدی گرفته می‌شود.