کد مطلب: ۹۸۳۸
تاریخ انتشار: سه شنبه ۸ فروردین ۱۳۹۶

یک استکان شعر نو

خاموش نشسته‌ای

 آغاز کن که کوه من

 پژواک  کلام تو را بازمی‌آفریند:

 عشق ... عشق ... عشق

 و چون لب بگشایی

 مرمر از طنین کلامت می‌ترکد.

 

بگشای دو رود بلند بازو را

 که چون بگشایی

 جزیره، آهنگ فرود خواهد کرد

و من پایابی  خواهم شد

 برای او  که می‌طلبد.

 

 هشیار  نیستم

 هشیار  نیستم

  که این فرود

 به فراز طلب می‌کشاندم

 بگشای دو رود بلند بازو را

 بگشای که در کوشش  بی‌درنگ تو

 کشش بی‌رنگی منست


فرخ تمیمی

 

 

 

 

 

 

کلید واژه ها: فرخ تمیمی -
0/700
send to friend
مرکز فرهنگی شهر کتاب

نشانی: تهران، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمدقصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم، پلاک ۸

تلفن: ۸۸۷۲۳۳۱۶ - ۸۸۷۱۷۴۵۸
دورنگار: ۸۸۷۱۹۲۳۲

 

 

 

تمام محتوای این سایت تحت مجوز بین‌المللی «کریتیو کامنز ۴» منتشر می‌شود.

 

عضویت در خبرنامه الکترونیکی شهرکتاب

Designed & Developed by DORHOST